“Bizi itzazu telebista” aldizkariaren zuzendariarentzat:

Egun on, zuzendari jauna:

Gogoko dut zuen aldizkaria, nire ustez oso kalitate oneko elkarrizketak eta erreportaiak egiten dituzuelako, enfoke ezberdin batekin, eta ironia puntu bitxiarekin. Baina, gaurkoan, nire desadostasuna adieraziko dizuet, pasadan astean, Jon Basterretxea-ri egindako elkarrizketa dela eta.

Izan ere, ezin dut onartu Euskal telebistako kargurik gorenekiko bat okupatzen duen pertsona batek, adieraztea: “ Harro gaude telebistan eskaintzen dugunarekin”. Hori onartezina da!

Gaur egungo telebista, zoritxarrez, “prentsa arrosa” deituriko kazetaritzan oinarritzen da, badirudi garrantzitsuagoa dela, Belen Esteban, Jesulín de Ubrique-rekin dituen tirabirak adieraztea, Gaza-n eta Australian gertaturiko suteak baino. Adibide bat ematearren, “Salsa Rosa” edo “ Donde estas corazón” programak 4-5 orduko iraupenekoak dira, berriz, teleberriak ordu eskas batekoak. Era berean, gizarterik gazteenak balore txar asko hartzen dituzte horrelako saioetatik harrokeria, txuleria… adibidez.

Horretaz gain, saio batzuk orduz eta egunez aldatzen dituzue, aurrez jakinarazi barik, Horrek nahasi egiten zaitu, azkenean gogoko duzun saio hori ez dakizulako ostiralean, asteartean, igandean edo, agian, telebistako parrillatik kendu egin badituzue! Horreri, gainera, gehitu behar zaio gehien gustatzen zaizkigun saioak ordu desegokietan jartzen dituzuela, hau da, gaueko hamabiak zeharo igarota!

Filmak aztertzen baditugu, ez dira batere onak, beti berdinak dira kate guztietan, eta filma ikusten duzun bitartean, publizitatearen bonbardaketa jasaten duzu. Ez dago eskubiderik!

Arinago esan dudan moduan, txutxu-mutxu saioek telebistako zati handi bat hartzen dute… gelditzen den beste zatia kirolak hartzen baitu! Kirola ikustea gogoko dut, futbola hain zuzen ere, baina ez beti Barça, Real Madrid edo Valentzia! Beste talde batzuk ere badaude! Hau kontuan izanda, galdera bat bururatzen zait, zergatik beti futbola? Zer gertatzen da gimnasia erritmikoarekin edota halterofiliarekin? Ez al dira kirolak? Telebista ikusita hori dirudi!

Gauza gehiago esan al nituzke, baina gaurkoz, nahikoa dela uste dut… Hitz batean esanda, telebistako zuzendariek ikusle kopuruari, kalitateari baino gehiago begiratzen diozue, eta horrek telebista itzaltzea eta liburu bat hartzea ekartzen du! Bueno, hori egitea, bere abantailak ditu, ez duzu Real Madrid, Belen Esteban, edo “Font Vella: te sientes bella” entzun beharrik!!