sábado, 14 de marzo de 2009

Nire maitea:

Zelan zaude, laztana? Eskutitz honekin barkamena eskatu nahi dizut, bai eta eskerrak eman ere.

Azken egunotan ez naiz behar bezala egon, nire jarrera ez da batere egokia izan eta horregatik barkamena eskatu nahi dizut. Barkatu min egiteagatik, hitzen bat esateagatik, edo ostera hitz hori esateagatik, zalantzan egoteagatik, zure tristura ez uxatzeagatik… bai, barkatu Iker, gauza asko txarto egin ditut…

Barkamena eskatzen dizut… eta beharrezkoa bada, mila aldiz ere eskatuko mizuke!

Lehen esan dizudan moduan, gutun honekin ere, eskerrak eman nahi dizkizut, bai eskerrak…

Eskerrik asko, Iker, bizitza alaitzen didazulako, gauetan zure etxera sartzen uzten didazulako

zurekin amets egiteko… Eskerrik asko, arnasa hartzeagatik, ibiltzeagatik, begiratzeagatik, hitz egiteagatik, irribarre egiteagatik, entzuteagatik… erabatean, eskerrik asko zarena zarelako izateagatik!!

Behin, esan zenidan, ametsak bizi egin behar direla, amestu beharrean… arrazoia duzu, nire ametsa zeu zara… ez dut amestu behar… ez dut zerura begiratu behar izarren distira ikusteko, zeure begi berdeak ikustean, ikusten baitudalako distira eder hori…

Badakit eskutitz hau, beharbada, “ kursia edo... ”irudituko zaizula, baina, hau da, sentitzen dudana… bai, beharbada aurpegira esatea gomendagarriagoa izango litzateke, baina, zuk ondo dakizunez, oso lotsatia naiz, eta hori aurpegira esatea, lotsa handia ematen dit…

Eskerrik asko, eta barkatu… mila gauzengandik laztana… baina, benetan eskutitzaren gauzarik garrantzitsuena da bihotz-bihotzez maite zaitudala maitia… bizitza zu gabe pentsaezina irudituko litzaidakeelako gaur egun…


Izugarri maite zaitut, kuttuna…

Musu asko

No hay comentarios: