“... Orduan korrika hasi zen, tximista bezain arin. Ez nukeen harrapatuko harrapatu nahi izan banu ere...”
-Lasaitu zaitez Nerea, eta konta iezadazu astiroago gertatutakoa gau hartan...
-Saturday diskotekara sartu ginen, lagunak eta ni, gau berezi bat izateko esperantzarekin, oso ondo zihoan gaua... dantza egiten genuen bitartean, bost mutil ezagutu genituen, Asier, Mikel, Aritz, Aitor eta Beñat, oso jatorrak ziruditen...
- Oso ondo zoaz, lasai, badakit zure egoera ez dela erreza, milaka emakume badaude zoritxarrez zure egoeran gaur egun... – esan zion ertzainak
- Mutilekin kalera atera ginen, haize freskoaren bila, diskoteka barruan bero handia egiten baizuelako... beste diskoteka batera joatea proposatu zuten mutilak, guk diskoteka hori ez genuen ezagutzen... baina hara abiatu ginen...
-Eta, diskoteka berri horretan zer gertatu zen Nerea?
- Diskoteka hori ez genuen inoiz ezagutu...hiriko zentrutik oso urrun zegoen zelai handi batera eraman gintuzten...
-Jarraitu mesedez... eta lasai egon...
-Zelai hori bustita zegoen, eta hutsik zeuden kristalezko botilaz beterik...
lurrera bota ninduten Asier eta Mikelen artean... eta prakak jeisteko agindua ere eman zidaten, nik ezetz esan nien, eta mesedez bakean uzteko oihua eman nien... txarrago izan zen... Bortxatu ninduten, Asier bakarrik ez, Mikel ere bortxatu ninduan... Negarrez nengoen, non puta seme horiek jotzen hasi ziren...
Nerea negar bizian hasi zen komisarian... Bere kasua zeraman ertzaina Gorka deitzen zen. Gorka halako istoriak egunero entzuten zituen, baina ez zuen horren ohitura hartzen, Gorka istorio hunkigarri hauek entzutean oso
urduri jartzen zen, hotzikarak izaten zituen... baina bere lana zen.
-Nerea, oso ondo egin duzu hau guztia kontatzen, baina datu gehiago behar ditut kasu hau ikertzeko...
-Ongi da, jarraituko dut... Zurratu eta gero, anbulantzia baten sirena entzun eta, Asier, korrika hasi zen, tximista bezain arin. Ez nukeen harrapatuko harrapatu nahi izan banu ere... egia esanda puta seme hori harrapatzeko gogorik ez neukan, nire lagunak laguntzeko gogoa neukan... baina berandu iritsi nintzen, Irati hilda zegoen, bihotzean aizto bat iltzatuta zeukan...
- Nerea, nor izan zen Iratiren hiltzailea?
- Ez dut inoiz jakin eta askotan saiatu naiz hori jakiten, bihozkada bat izan dut hasieratik...Beñat izan zela. Baina hori ezin izango dut inoiz ziurtatu, Beñat ere hilda baitagoelako!
- Beñat ere hilda dagoela esan duzu?
-Bai, Beñat ere hilda dago... Irati hil ondoren, bere etxera abiatu zen... Zumalakarregi kalea ibili eta Zubiaurre kaleko zebra gurutxea gurutxatzen zuen bitartean, kotxe batek harrapatu zuen... gidariak ez zuen Beñat ikusi, ezta gorriz zegoen semaforoa ere ez! Gidaria kartzelan dago, Andoni du izena.
- Datu hauek, garrantzi handikoak dira, zer gertatu zen zure gainerako lagunekin?
- Haiei, zorionez, ez zitzaien ezer gertatu zelaira heldu baino arinago korrikaz hasi ziren eta Maiderren amamaren portalera sartu ziren...
Aritz eta Aitor, Asier, Mikel eta Beñat, lasaitzen eta gelditzen saiatu ziren, baina ez zuten lortu eta haiek ere zelaitik joan ziren...
-Zergatik itxaron duzu denbora luze hau, istorioa kontatzeko?
- Beldur handia nuelako, hasieran pentsatzen nuen, denborarekin onartu egingo nuela eta gazte normal baten bizitza izango nuela... baina ezinezkoa iruditu zait, ez da pasatu egun bat ere, non hau gogoratu dudana. Oso gogorra izan zen niretzat, oso gogorra da niretzat kontatzea...
-Badakizu, laguntzeko prest gaudela hemen beti, eta horrelako gauzak, ezin direla guretzat gorde , kontatu behar ditugula, laguntza jasotzeko, bai eta puta seme horiek topatzeko!
-Bai hori dena, oso erreza da esatea, baina ez bizitzea... oso gogorra da bortxatu eta ahalduta dagoen pertsona baten bizitza, oso gogorra.
-Nerea, bai badakit, ze gogorra den... niri ere ahaldu ninduten txikitan! Nire ama ahaltzen ninduan... edozer gauzagatik, zuk badakizu zer gogorra den ume bat izatea eta beldurrarekin etxera sartzea, erantzun, badakizu zuk zer gogorra den? Ez, ez dakizu, eta pozten naiz horregatik! Nik bizi nuena, zuk bizi duzuna bezain gogorra da, baina bizitza aurrera jarraitu behar
du, bizitza bakarra daukagu, bizitzak gauza oso gogorrak dakartzala badakigu, baina pozik egon behar dugu edo behintzat saiatu behar dugu poztasuna lortzen!!
-Barkatu iezadazu Gorka, ez nuen espero halako gauzaren bat... ez nuen espero!
-Ez da ezer gertatzen...honekin esan nahi dizudan gauza bakarra da bizitzak aurrera doala, eta ez duela merezi triste bizitzerik!! Zuk, lasai egon,eguna bizi, biharko egunak bere arazoak ekarriko baitituelako! Zure kasua ikertzen hasiko naiz bihartik aurrera, gaur oso berandu da kasua ikertzen hasteko...
-Gorka, eguerdiko 12:30-ak dira...!
- Oraintze bertan esan dizut, eguna bizi behar dugula, biharko egunak, bere arazoak ekarriko dituela!!!
-Arrazoia duzu, eskerrik asko guztiagatik!
-Ez dago zergatik, nire lana da... bazatoz nirekin buelta bat ematera? Ez dut onartzen, ezetza, zure aldetik...
-Lasaitu zaitez Nerea, eta konta iezadazu astiroago gertatutakoa gau hartan...
-Saturday diskotekara sartu ginen, lagunak eta ni, gau berezi bat izateko esperantzarekin, oso ondo zihoan gaua... dantza egiten genuen bitartean, bost mutil ezagutu genituen, Asier, Mikel, Aritz, Aitor eta Beñat, oso jatorrak ziruditen...
- Oso ondo zoaz, lasai, badakit zure egoera ez dela erreza, milaka emakume badaude zoritxarrez zure egoeran gaur egun... – esan zion ertzainak
- Mutilekin kalera atera ginen, haize freskoaren bila, diskoteka barruan bero handia egiten baizuelako... beste diskoteka batera joatea proposatu zuten mutilak, guk diskoteka hori ez genuen ezagutzen... baina hara abiatu ginen...
-Eta, diskoteka berri horretan zer gertatu zen Nerea?
- Diskoteka hori ez genuen inoiz ezagutu...hiriko zentrutik oso urrun zegoen zelai handi batera eraman gintuzten...
-Jarraitu mesedez... eta lasai egon...
-Zelai hori bustita zegoen, eta hutsik zeuden kristalezko botilaz beterik...
lurrera bota ninduten Asier eta Mikelen artean... eta prakak jeisteko agindua ere eman zidaten, nik ezetz esan nien, eta mesedez bakean uzteko oihua eman nien... txarrago izan zen... Bortxatu ninduten, Asier bakarrik ez, Mikel ere bortxatu ninduan... Negarrez nengoen, non puta seme horiek jotzen hasi ziren...
Nerea negar bizian hasi zen komisarian... Bere kasua zeraman ertzaina Gorka deitzen zen. Gorka halako istoriak egunero entzuten zituen, baina ez zuen horren ohitura hartzen, Gorka istorio hunkigarri hauek entzutean oso
urduri jartzen zen, hotzikarak izaten zituen... baina bere lana zen.
-Nerea, oso ondo egin duzu hau guztia kontatzen, baina datu gehiago behar ditut kasu hau ikertzeko...
-Ongi da, jarraituko dut... Zurratu eta gero, anbulantzia baten sirena entzun eta, Asier, korrika hasi zen, tximista bezain arin. Ez nukeen harrapatuko harrapatu nahi izan banu ere... egia esanda puta seme hori harrapatzeko gogorik ez neukan, nire lagunak laguntzeko gogoa neukan... baina berandu iritsi nintzen, Irati hilda zegoen, bihotzean aizto bat iltzatuta zeukan...
- Nerea, nor izan zen Iratiren hiltzailea?
- Ez dut inoiz jakin eta askotan saiatu naiz hori jakiten, bihozkada bat izan dut hasieratik...Beñat izan zela. Baina hori ezin izango dut inoiz ziurtatu, Beñat ere hilda baitagoelako!
- Beñat ere hilda dagoela esan duzu?
-Bai, Beñat ere hilda dago... Irati hil ondoren, bere etxera abiatu zen... Zumalakarregi kalea ibili eta Zubiaurre kaleko zebra gurutxea gurutxatzen zuen bitartean, kotxe batek harrapatu zuen... gidariak ez zuen Beñat ikusi, ezta gorriz zegoen semaforoa ere ez! Gidaria kartzelan dago, Andoni du izena.
- Datu hauek, garrantzi handikoak dira, zer gertatu zen zure gainerako lagunekin?
- Haiei, zorionez, ez zitzaien ezer gertatu zelaira heldu baino arinago korrikaz hasi ziren eta Maiderren amamaren portalera sartu ziren...
Aritz eta Aitor, Asier, Mikel eta Beñat, lasaitzen eta gelditzen saiatu ziren, baina ez zuten lortu eta haiek ere zelaitik joan ziren...
-Zergatik itxaron duzu denbora luze hau, istorioa kontatzeko?
- Beldur handia nuelako, hasieran pentsatzen nuen, denborarekin onartu egingo nuela eta gazte normal baten bizitza izango nuela... baina ezinezkoa iruditu zait, ez da pasatu egun bat ere, non hau gogoratu dudana. Oso gogorra izan zen niretzat, oso gogorra da niretzat kontatzea...
-Badakizu, laguntzeko prest gaudela hemen beti, eta horrelako gauzak, ezin direla guretzat gorde , kontatu behar ditugula, laguntza jasotzeko, bai eta puta seme horiek topatzeko!
-Bai hori dena, oso erreza da esatea, baina ez bizitzea... oso gogorra da bortxatu eta ahalduta dagoen pertsona baten bizitza, oso gogorra.
-Nerea, bai badakit, ze gogorra den... niri ere ahaldu ninduten txikitan! Nire ama ahaltzen ninduan... edozer gauzagatik, zuk badakizu zer gogorra den ume bat izatea eta beldurrarekin etxera sartzea, erantzun, badakizu zuk zer gogorra den? Ez, ez dakizu, eta pozten naiz horregatik! Nik bizi nuena, zuk bizi duzuna bezain gogorra da, baina bizitza aurrera jarraitu behar
du, bizitza bakarra daukagu, bizitzak gauza oso gogorrak dakartzala badakigu, baina pozik egon behar dugu edo behintzat saiatu behar dugu poztasuna lortzen!!
-Barkatu iezadazu Gorka, ez nuen espero halako gauzaren bat... ez nuen espero!
-Ez da ezer gertatzen...honekin esan nahi dizudan gauza bakarra da bizitzak aurrera doala, eta ez duela merezi triste bizitzerik!! Zuk, lasai egon,eguna bizi, biharko egunak bere arazoak ekarriko baitituelako! Zure kasua ikertzen hasiko naiz bihartik aurrera, gaur oso berandu da kasua ikertzen hasteko...
-Gorka, eguerdiko 12:30-ak dira...!
- Oraintze bertan esan dizut, eguna bizi behar dugula, biharko egunak, bere arazoak ekarriko dituela!!!
-Arrazoia duzu, eskerrik asko guztiagatik!
-Ez dago zergatik, nire lana da... bazatoz nirekin buelta bat ematera? Ez dut onartzen, ezetza, zure aldetik...
