Apa Soraya!!
Zer moduz? Aurten ere Benidorrera joan zara udan? Ni ez naiz Benidorrera joan, Norbegiako Fiordoetan egon bainaiz. Fiordoak oso politak dira, ikusitako toki guztietatik elurra dago. Mendiak altuak dira eta gainera, oso ikusgarriak. Hotza? Ez dut hainbesteko hotza izan. Ideia bat izan dezazun, Euskal Herrian neguko egun batean jasan zenezakeena, gutxi gorebehera. Baina, noski, desberdintasunak oso argiak dira, hemen uda delako. Batek jakin neguan nolako hotza egiten duen hamen!
Dena primeran zihoan, egunero gauza berriren bat ikusten genuen. Hala eta guztiz, nik beste uda bat espero nuen, nerabe batek espero duena, festa, alaitasuna, mutilak, neskak, katxondeoa ...
Baina, Bartzelonara bueltatzeko bi egun falta zirenean, nire bizitza guztiz aldatu zen... Ni ostatuta nengoen hotelera Finlandiako mutil ikaragarri bat etorri zen.
Arratsalde horretan mutila hurbildu zitzaidan edateko zer nahi nuen galdezka. Harrituta gelditu nintzen. Ez nuen espero...
Mutilak, Heikki zuen izena eta ingelesez hitz egiten zuen. Altua eta guapoa zen . Begi berdeak eta ile horia, noski, Fiordoetakoa izanda,ez baitago beltzaranik bertan!
Ikaragarrizko gorputza zeukan.
Gau horretan nire logelara hitz egitera etorri zen. Hiru orduz egon ginen hizketan. Oso pertsona jatorra iruditu zitzaidan. Jakintsua, bakezalea, tolerantea, eta errespetoduna.
Baina hitz egiten genuen bitartean konturatu nintzen, bere hitzetan tristura agerian zela. Bizitzak ez zuela ondo tratatu iruditzen zitzaidan, zerbait gertatu zitzaion.
Eta, hala izan zen. Bere gurasoek guda batetan hil ziren, orain dela hiru urte.
Bartzelonara bueltan etortzeko eguna etorri zitzaigun . Heikki agurtu eta hegazkina hartu genuen.
Uda horretan pasa dudan guztia ez dut inoiz ahaztuko. Esperientzia asko igaro ditut, eta bizitza beste modu batera ikusten dut.
Hau guztia kontatu ondoren, nire udan, zerbait faltan bota dut, hobeto esanda norbait. Zu, falta izan zaitut.
Ia laster ikusten garen, asko maite zaitut!
Ondo izan Soraya, musu asko.
Hurrengora arte
Zer moduz? Aurten ere Benidorrera joan zara udan? Ni ez naiz Benidorrera joan, Norbegiako Fiordoetan egon bainaiz. Fiordoak oso politak dira, ikusitako toki guztietatik elurra dago. Mendiak altuak dira eta gainera, oso ikusgarriak. Hotza? Ez dut hainbesteko hotza izan. Ideia bat izan dezazun, Euskal Herrian neguko egun batean jasan zenezakeena, gutxi gorebehera. Baina, noski, desberdintasunak oso argiak dira, hemen uda delako. Batek jakin neguan nolako hotza egiten duen hamen!
Dena primeran zihoan, egunero gauza berriren bat ikusten genuen. Hala eta guztiz, nik beste uda bat espero nuen, nerabe batek espero duena, festa, alaitasuna, mutilak, neskak, katxondeoa ...
Baina, Bartzelonara bueltatzeko bi egun falta zirenean, nire bizitza guztiz aldatu zen... Ni ostatuta nengoen hotelera Finlandiako mutil ikaragarri bat etorri zen.
Arratsalde horretan mutila hurbildu zitzaidan edateko zer nahi nuen galdezka. Harrituta gelditu nintzen. Ez nuen espero...
Mutilak, Heikki zuen izena eta ingelesez hitz egiten zuen. Altua eta guapoa zen . Begi berdeak eta ile horia, noski, Fiordoetakoa izanda,ez baitago beltzaranik bertan!
Ikaragarrizko gorputza zeukan.
Gau horretan nire logelara hitz egitera etorri zen. Hiru orduz egon ginen hizketan. Oso pertsona jatorra iruditu zitzaidan. Jakintsua, bakezalea, tolerantea, eta errespetoduna.
Baina hitz egiten genuen bitartean konturatu nintzen, bere hitzetan tristura agerian zela. Bizitzak ez zuela ondo tratatu iruditzen zitzaidan, zerbait gertatu zitzaion.
Eta, hala izan zen. Bere gurasoek guda batetan hil ziren, orain dela hiru urte.
Bartzelonara bueltan etortzeko eguna etorri zitzaigun . Heikki agurtu eta hegazkina hartu genuen.
Uda horretan pasa dudan guztia ez dut inoiz ahaztuko. Esperientzia asko igaro ditut, eta bizitza beste modu batera ikusten dut.
Hau guztia kontatu ondoren, nire udan, zerbait faltan bota dut, hobeto esanda norbait. Zu, falta izan zaitut.
Ia laster ikusten garen, asko maite zaitut!
Ondo izan Soraya, musu asko.
Hurrengora arte
